چگونه بازی‌های رومیزی را به اطرافیانمان معرفی کنیم؟ (قسمت اول)
با معرفی حتی یک فرد جدید و علاقه‌مند کردن او به این سرگرمی و فعالیت، می‌توانید زندگی او را تغییر دهید و در بهترین حالت یک هم‌بازی جدی برای خودتان دست و پا کنید. پس با ما و این مطلب مهم همراه باشید.
چگونه بازی‌های رومیزی را به اطرافیانمان معرفی کنیم؟
بازی‌های رومیزی و نقش آفرینی روز به روز در حال گسترش و کسب محبوبیت بیشتر هستند. امروزه بسیار بیشتر از پیش شاهد این هستیم که مردم عادی هم که خیلی با بازی و ماهیت کلی این پدیده آشنایی ندارند، در حال آشتی کردن با آن هستند. دیگر زمانی که اسم بردگیم، بازی رومیزی یا بازی فکری که می‌آید، حداقل یک نفر در هر جمعی با آن‌ها آشنایی نسبی خواهد داشت. با گسترش تولیدات داخلی، واردات بازی‌های خارجی، افزایش فروشگاه‌های آنلاین و آفلاین که روی فروش بازی‌های رومیزی تمرکز دارند و کافه‌هایی که با محوریت بردگیم فعالیت می‌کنند، این موضوع شدت و شتاب رشد بسیار زیادی پیدا کرده است. اگر حتی کسی به این فعالیت و سرگرمی، علاقه هم نداشته باشد، احتمالا دلش بخواهد بداند که داستان پشت محبوبیت این پدیده چیست و با تجربه حداقلی آن مشکلی نداشته باشد.
البته این دنیای وسیع و گسترده می‌تواند جوانب ترسناکی هم به همراه داشته باشد و برای آن‌هایی که اطلاعات جسته و گریخته از آن شنیده‌اند حتی بی‌منطق و غیرقابل‌دسترس به نظر برسد. بازیکنانی که تازه پا به این عرصه می‌گذارند در اوایل راه ممکن است احساس خیلی خوبی داشته باشند ولی به مرور زمان و رویارویی با مشکلات متداول این نوع از بازی‌ها کمی رانده شوند. برای مثال عدم پیدا شدن هم‌بازی و بازی کردن چند عنوان نامناسب برای سلیقه آن‌ها، می‌تواند به شدت چنین افرادی را برنجاند.
خوش‌بختانه امروز می‌‌خواهم به سراغ همین مشکلات بروم و راه حل و مراحل آشناسازی افراد جدید، آشنایان و دوستان به این دنیا را در کنار شما بررسی و تشریح کنم. این مراحل را در 10 پله در کنار هم مرور خواهیم کرد و امیدوارم در انتهای این مطلب و مطالعه این ایده‌ها، دید جدیدی نسبت به چگونگی معرفی این دنیا بزرگ و هیجان‌انگیز پیدا کنید. با معرفی حتی یک فرد جدید و علاقه‌مند کردن او به این سرگرمی و فعالیت، می‌توانید زندگی او را تغییر دهید و در بهترین حالت یک هم‌بازی جدی برای خودتان دست و پا کنید. پس با ما و این مطلب مهم همراه باشید.
1. زمان و مکان اولین جلسه بازی با این افراد را به دقت انتخاب کنید
ممکن است بازی کردن اولین عنوان دورهمی در یک کافه که با محوریت بازی‌های رومیزی فعالیت می‌کند، مزیت‌های بسیاری مثل داشتن دسترسی به عناوین بسیار زیاد، فضا و میز مناسب بازی، اتمسفر و جو گیمری داشته باشد؛ اما یک مشکل بزرگ دیگر هم در کنار تمام این نکات برای شما به همراه دارد: حضور افرد ناشناس و غریبه‌ها. به غیر از مشکلات دراماتیک روند یاد دادن به یک فرد جدید و هم‌چنین روند یادگیری او در حضور افراد ناشناس، شما هیچ کنترلی هم نسبت به اتفاقات و مکالماتی که ممکن است از طرف این غریبه‌ها شکل بگیرد نخواهید داشت.
می‌توانید این مشکل را با معرفی یک بازیکن جدید به یک گروه آشنا، تا حدودی برطرف کنید. اما بحث راحت بودن و معذب نبودن این فرد جدید را نیز باید در نظر بگیرید. آدم‌ها در محیطی که بتوانند به راحتی خوراکی میل کنند، نوشیدنی‌ای بنوشند و یا حتی از سرویس بهداشتی استفاده کنند، بسیار راحت‌تر با جو موجود اخت خواهند گرفت. این مخصوصا زمانی پررنگ‌تر می‌شود که در حین انجام چنین فعالیت‌هایی، یک غریبه در حال توضیح دادن چگونگی تبادل در کاتان (Settlers of Catan) به آن‌ها نباشد.
انتقال چنین فضایی به یک میز نهارخوری خانگی یا حتی میز کوچک آشپزخانه شما می‌تواند فواید بسیاری داشته باشد و تمام موانع ذکر شده را حذف کند و بازیکنی که می‌خواهد اولین بازیش را تجربه کند را در محیطی آرام و امن قرار دهد. برای مثال بازی کردن و یاد گرفتن همان کاتانی که گفتم، در محیطی شلوغ و آشفته برای نخستین کار، برای کسی که می‌خواهد اولین بار چنین فضایی را تجربه کند، سخت‌ترین کار دنیا باشد.
2. مخاطبان را بشناسید و چیزی را به او تحمیل نکنید
ممکن است که بتوانید در یک جمع خانوادگی به طور ناگهانی، مهمانانتان را به صرف یک بازی دعوت کنید. ممکن است حتی بازی مورد نظر شما، یک عنوان بسیار جذاب و هیجان‌انگیز به نظر بیاید و پیش خودتان فکر کنید که افراد خانواده‌تان بالاخره بازی جدید و مدرنی غیز از مونوپولی (Monopoly) تجربه خواهند کرد. حتی ممکن است بازی‌ای که به آن‌ها پیشنهاد می‌کنید، یک عنوان گران قیمت و کم‌یاب باشد که بازی کردن آن واقعا یک موقعیت خاص به حساب می‌آید. ولی همه این‌ها را شما می‌دانید و احتمال آن که افراد خانواده از آن استقبال نکنند بسیار زیاد است.
اگر حتی آن‌ها جذب ایده بازی کردن شدند و از آن استقبال کردند، ولی اولین بار است که می‌خواهند میپل یا مهره‌ای را روی صفحه بازی به حرکت درآورند، هر چند که واضح به نظر می‌رسد، ولی باید بازی‌ای را برای آن‌ها انتخاب کنید که مناسب شخصیت، روحیات، سن و ظرف حوصله آن‌ها باشد.
البته که به خود شما هم باید خوش بگذرد، ولی فقط به این دلیل که شما بازی‌های سخت دوست دارید یا از ترس، اضطراب، پوچی، تعلیق و وحشت دنیای بازی‌های لاوکرفتی (Lovecraftian Games) لذت می‌برید، آن‌ها را مجبور نکنید به بازی کردن چیزی که ممکن است دوست نداشته باشند و سلیقه‌ای است، مشغول شوند.
ممکن است که بعدها کسی از همان جمع پایه بازی کردن سناریوهای مختلف منشنز آو مدنس (Mansions of Madness) شما شود، ولی این اولین باز است که می‌خواهید دست آن‌ها را بگیرید و کمک کنید تا قدم به دنیای بازی‌های رومیزی بگذارند، پس شما هم آهسته و با مدارا با آن‌ها پیش بروید.
اگر نتوانستید نظر کسی را به بازی کردن جلب کنید، بیشتر از حد معمول اصرار نکنید. حتی اگر چنین فردی را مجاب به بازی کردن کنید، تجربه او، خودتان و دیگران را از بازی خراب کرده‌اید و افراد دیگر این موضوع را از چشم «بازی» می‌بینند و برای همیشه یک سپر ابدی جلوی این پدیده قرار می‌دهند. اگر این اتفاق روی دهد، ما مقصر هستیم و بازی‌های عزیز را مورد هجوه قرار داده‌ایم.
3. زیبایی بصری و جلوه بازی بیشتر از چیزی که ممکن است فکرش را بکنید، اهمیت دارند
موضوع خیلی ساده است، بعضی از بازی‌ها از بقیه همتاهایشان زیباترند و جلوه بصری بسیار بهتری رو میز دارند. بازیکنان جدید، ایده خاصی راجع به عمق گیم‌پلی یک بازی یا هوشمندانه و خلاقانه بودن مکانیزم یک عنوان یورو (Euro Style Games) ندارند. پس اولین راه و طریقه برخورد آن‌ها با بازی‌های رومیزی کاملا از راه بصری روی می‌دهد، پس از این نکته کمال استفاده را ببرید.
زمانی که اعتماد آن‌ها را با بازی‌های ساده ولی زیبا مثل سورو (Tsuro) یا توکایدو (Tokaido) و یا حتی عناوینی مثل آزول (Azul) و ساگرادا (Sagrada) جذب کردید، می‌توانید در دفعات بعد آن‌ها را با بازی‌های سنگین‌تر و پرمکانیزم‌تری مثل اگریکولا (Agricola) یا فایو ترایبز (Five Tribes) آشنا کنید. برای مثال بازی‌ای مثل سایث (Scythe) می‌تواند از لحاظ بصری بسیار زیبا باشد ولی برای اولین تجربه بازی یک جمع یک انتخاب به شدت نامناسب باشد. حتی عنوانی مثل ترافورمینگ مارز (Terraforming Mars)، با این که یکی از بهترین بازی‌های رومیزی تاریخ است ولی در همان لحظه چیدمان بازی، به دلیل ضعیف بودن المان‌های بصریش، هر بازیکن جدیدی را دفع خواهد کرد.
اما مراقب باشید، عنوانی مثل مونوپولی متالیکا (Metallica Monopoly) با این که نسخه خاص و زیبایی از این بازی است، ولی هسته مرکزی و اصلش همان مونوپولی کلاسیک است. حتی اگر از بازی‌هایی مثل کاردز اگینست هیومنیتی (Cards Against Humanity) دیگر حالتان به هم می‌خورد و تعداد دفعات بازی کردن آن برای شما، چهار رقمی شده است می‌توانید از جایگزین‌های مشابه مثل اسنیک اویل (Snake Oil) استفاده کنید و بهره ببرید. این دو بازی آخر در قالب «پی‌شوم» و «شیر مرغ» ایرانیزه و بازسازی شده‌اند.
4. با بازی‌های کوتاه کارتان را آغاز کنید
بازی‌های کوتاه و سریع یک ابزار بسیار ارزشمند در اختیار شما هستند که می‌توانیدبه وسیله آن‌ها افراد تازه وارد را جذب دنیای بازی‌های رومیزی کنید. می‌توانید مکانیزم‌های متداولی که در بازی‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر استفاده شده‌اند را به وسیله این عناوین به آن‌ها معرفی کنید. آن‌ها را با روحیه رقابت‌طلبی آشنا کنید و ریسک زده شدن آن‌ها به دلیل زمان طولانی بازی یا پیچیده بودن قوانین را هم به حداقل برسانید.
بازی‌های کلاسیکی مانند لاو لتر (Love Letter) می‌تواند خیلی سریع چرخ‌دنده‌های ذهن افراد به حرکت درآورد و هیچ دستی از بازی بیشتر از 3 یا 4 دقیقه طول نخواهد کشید و این عنوان می‌تواند یک انتخاب عالی برای شما به شمار رود. سری فلاکس (Fluxx) هم یک انتخاب بسیار مناسب دیگری است که به دلیل عوض شدن قوانین و شرط برد در طول هر راند، می‌تواند بسیار جذاب و هیجان‌انگیز به نظر برسد. البته باید مراقب باشید که داخل لوپی که بازی هیچ‌گاه تمام نخواهد شد، نیفتید.
در حقیقت همیشه باید المان سرعت را در هر بازی‌ای در نظر داشته باشید. یک بازی خسته کننده به همراه تحمل گذر زمان برای به پایان رسیدن، می‌تواند ترکیب کشنده‌ای را ایجاد کند. این موضوع در بازی‌هایی که داون تایم (زمانی که هر نفر در نوبتش برای بازی کردن به خودش اختصاص می‌دهد) و تعامل بازیکنان پایین است، به اوج خودش می‌رسد.
ادامه این مقاله را در مطلبب بعدی مطالعه کنید.
با معرفی حتی یک فرد جدید و علاقه‌مند کردن او به این سرگرمی و فعالیت، می‌توانید زندگی او را تغییر دهید و در بهترین حالت یک هم‌بازی جدی برای خودتان دست و پا کنید. پس با ما و این مطلب مهم همراه باشید.
چگونه بازی‌های رومیزی را به اطرافیانمان معرفی کنیم؟
بازی‌های رومیزی و نقش آفرینی روز به روز در حال گسترش و کسب محبوبیت بیشتر هستند. امروزه بسیار بیشتر از پیش شاهد این هستیم که مردم عادی هم که خیلی با بازی و ماهیت کلی این پدیده آشنایی ندارند، در حال آشتی کردن با آن هستند. دیگر زمانی که اسم بردگیم، بازی رومیزی یا بازی فکری که می‌آید، حداقل یک نفر در هر جمعی با آن‌ها آشنایی نسبی خواهد داشت. با گسترش تولیدات داخلی، واردات بازی‌های خارجی، افزایش فروشگاه‌های آنلاین و آفلاین که روی فروش بازی‌های رومیزی تمرکز دارند و کافه‌هایی که با محوریت بردگیم فعالیت می‌کنند، این موضوع شدت و شتاب رشد بسیار زیادی پیدا کرده است. اگر حتی کسی به این فعالیت و سرگرمی، علاقه هم نداشته باشد، احتمالا دلش بخواهد بداند که داستان پشت محبوبیت این پدیده چیست و با تجربه حداقلی آن مشکلی نداشته باشد.
البته این دنیای وسیع و گسترده می‌تواند جوانب ترسناکی هم به همراه داشته باشد و برای آن‌هایی که اطلاعات جسته و گریخته از آن شنیده‌اند حتی بی‌منطق و غیرقابل‌دسترس به نظر برسد. بازیکنانی که تازه پا به این عرصه می‌گذارند در اوایل راه ممکن است احساس خیلی خوبی داشته باشند ولی به مرور زمان و رویارویی با مشکلات متداول این نوع از بازی‌ها کمی رانده شوند. برای مثال عدم پیدا شدن هم‌بازی و بازی کردن چند عنوان نامناسب برای سلیقه آن‌ها، می‌تواند به شدت چنین افرادی را برنجاند.
خوش‌بختانه امروز می‌‌خواهم به سراغ همین مشکلات بروم و راه حل و مراحل آشناسازی افراد جدید، آشنایان و دوستان به این دنیا را در کنار شما بررسی و تشریح کنم. این مراحل را در 10 پله در کنار هم مرور خواهیم کرد و امیدوارم در انتهای این مطلب و مطالعه این ایده‌ها، دید جدیدی نسبت به چگونگی معرفی این دنیا بزرگ و هیجان‌انگیز پیدا کنید. با معرفی حتی یک فرد جدید و علاقه‌مند کردن او به این سرگرمی و فعالیت، می‌توانید زندگی او را تغییر دهید و در بهترین حالت یک هم‌بازی جدی برای خودتان دست و پا کنید. پس با ما و این مطلب مهم همراه باشید.
1. زمان و مکان اولین جلسه بازی با این افراد را به دقت انتخاب کنید
ممکن است بازی کردن اولین عنوان دورهمی در یک کافه که با محوریت بازی‌های رومیزی فعالیت می‌کند، مزیت‌های بسیاری مثل داشتن دسترسی به عناوین بسیار زیاد، فضا و میز مناسب بازی، اتمسفر و جو گیمری داشته باشد؛ اما یک مشکل بزرگ دیگر هم در کنار تمام این نکات برای شما به همراه دارد: حضور افرد ناشناس و غریبه‌ها. به غیر از مشکلات دراماتیک روند یاد دادن به یک فرد جدید و هم‌چنین روند یادگیری او در حضور افراد ناشناس، شما هیچ کنترلی هم نسبت به اتفاقات و مکالماتی که ممکن است از طرف این غریبه‌ها شکل بگیرد نخواهید داشت.
می‌توانید این مشکل را با معرفی یک بازیکن جدید به یک گروه آشنا، تا حدودی برطرف کنید. اما بحث راحت بودن و معذب نبودن این فرد جدید را نیز باید در نظر بگیرید. آدم‌ها در محیطی که بتوانند به راحتی خوراکی میل کنند، نوشیدنی‌ای بنوشند و یا حتی از سرویس بهداشتی استفاده کنند، بسیار راحت‌تر با جو موجود اخت خواهند گرفت. این مخصوصا زمانی پررنگ‌تر می‌شود که در حین انجام چنین فعالیت‌هایی، یک غریبه در حال توضیح دادن چگونگی تبادل در کاتان (Settlers of Catan) به آن‌ها نباشد.
انتقال چنین فضایی به یک میز نهارخوری خانگی یا حتی میز کوچک آشپزخانه شما می‌تواند فواید بسیاری داشته باشد و تمام موانع ذکر شده را حذف کند و بازیکنی که می‌خواهد اولین بازیش را تجربه کند را در محیطی آرام و امن قرار دهد. برای مثال بازی کردن و یاد گرفتن همان کاتانی که گفتم، در محیطی شلوغ و آشفته برای نخستین کار، برای کسی که می‌خواهد اولین بار چنین فضایی را تجربه کند، سخت‌ترین کار دنیا باشد.
2. مخاطبان را بشناسید و چیزی را به او تحمیل نکنید
ممکن است که بتوانید در یک جمع خانوادگی به طور ناگهانی، مهمانانتان را به صرف یک بازی دعوت کنید. ممکن است حتی بازی مورد نظر شما، یک عنوان بسیار جذاب و هیجان‌انگیز به نظر بیاید و پیش خودتان فکر کنید که افراد خانواده‌تان بالاخره بازی جدید و مدرنی غیز از مونوپولی (Monopoly) تجربه خواهند کرد. حتی ممکن است بازی‌ای که به آن‌ها پیشنهاد می‌کنید، یک عنوان گران قیمت و کم‌یاب باشد که بازی کردن آن واقعا یک موقعیت خاص به حساب می‌آید. ولی همه این‌ها را شما می‌دانید و احتمال آن که افراد خانواده از آن استقبال نکنند بسیار زیاد است.
اگر حتی آن‌ها جذب ایده بازی کردن شدند و از آن استقبال کردند، ولی اولین بار است که می‌خواهند میپل یا مهره‌ای را روی صفحه بازی به حرکت درآورند، هر چند که واضح به نظر می‌رسد، ولی باید بازی‌ای را برای آن‌ها انتخاب کنید که مناسب شخصیت، روحیات، سن و ظرف حوصله آن‌ها باشد.
البته که به خود شما هم باید خوش بگذرد، ولی فقط به این دلیل که شما بازی‌های سخت دوست دارید یا از ترس، اضطراب، پوچی، تعلیق و وحشت دنیای بازی‌های لاوکرفتی (Lovecraftian Games) لذت می‌برید، آن‌ها را مجبور نکنید به بازی کردن چیزی که ممکن است دوست نداشته باشند و سلیقه‌ای است، مشغول شوند.
ممکن است که بعدها کسی از همان جمع پایه بازی کردن سناریوهای مختلف منشنز آو مدنس (Mansions of Madness) شما شود، ولی این اولین باز است که می‌خواهید دست آن‌ها را بگیرید و کمک کنید تا قدم به دنیای بازی‌های رومیزی بگذارند، پس شما هم آهسته و با مدارا با آن‌ها پیش بروید.
اگر نتوانستید نظر کسی را به بازی کردن جلب کنید، بیشتر از حد معمول اصرار نکنید. حتی اگر چنین فردی را مجاب به بازی کردن کنید، تجربه او، خودتان و دیگران را از بازی خراب کرده‌اید و افراد دیگر این موضوع را از چشم «بازی» می‌بینند و برای همیشه یک سپر ابدی جلوی این پدیده قرار می‌دهند. اگر این اتفاق روی دهد، ما مقصر هستیم و بازی‌های عزیز را مورد هجوه قرار داده‌ایم.
3. زیبایی بصری و جلوه بازی بیشتر از چیزی که ممکن است فکرش را بکنید، اهمیت دارند
موضوع خیلی ساده است، بعضی از بازی‌ها از بقیه همتاهایشان زیباترند و جلوه بصری بسیار بهتری رو میز دارند. بازیکنان جدید، ایده خاصی راجع به عمق گیم‌پلی یک بازی یا هوشمندانه و خلاقانه بودن مکانیزم یک عنوان یورو (Euro Style Games) ندارند. پس اولین راه و طریقه برخورد آن‌ها با بازی‌های رومیزی کاملا از راه بصری روی می‌دهد، پس از این نکته کمال استفاده را ببرید.
زمانی که اعتماد آن‌ها را با بازی‌های ساده ولی زیبا مثل سورو (Tsuro) یا توکایدو (Tokaido) و یا حتی عناوینی مثل آزول (Azul) و ساگرادا (Sagrada) جذب کردید، می‌توانید در دفعات بعد آن‌ها را با بازی‌های سنگین‌تر و پرمکانیزم‌تری مثل اگریکولا (Agricola) یا فایو ترایبز (Five Tribes) آشنا کنید. برای مثال بازی‌ای مثل سایث (Scythe) می‌تواند از لحاظ بصری بسیار زیبا باشد ولی برای اولین تجربه بازی یک جمع یک انتخاب به شدت نامناسب باشد. حتی عنوانی مثل ترافورمینگ مارز (Terraforming Mars)، با این که یکی از بهترین بازی‌های رومیزی تاریخ است ولی در همان لحظه چیدمان بازی، به دلیل ضعیف بودن المان‌های بصریش، هر بازیکن جدیدی را دفع خواهد کرد.
اما مراقب باشید، عنوانی مثل مونوپولی متالیکا (Metallica Monopoly) با این که نسخه خاص و زیبایی از این بازی است، ولی هسته مرکزی و اصلش همان مونوپولی کلاسیک است. حتی اگر از بازی‌هایی مثل کاردز اگینست هیومنیتی (Cards Against Humanity) دیگر حالتان به هم می‌خورد و تعداد دفعات بازی کردن آن برای شما، چهار رقمی شده است می‌توانید از جایگزین‌های مشابه مثل اسنیک اویل (Snake Oil) استفاده کنید و بهره ببرید. این دو بازی آخر در قالب «پی‌شوم» و «شیر مرغ» ایرانیزه و بازسازی شده‌اند.
4. با بازی‌های کوتاه کارتان را آغاز کنید
بازی‌های کوتاه و سریع یک ابزار بسیار ارزشمند در اختیار شما هستند که می‌توانیدبه وسیله آن‌ها افراد تازه وارد را جذب دنیای بازی‌های رومیزی کنید. می‌توانید مکانیزم‌های متداولی که در بازی‌های بزرگ‌تر و پیچیده‌تر استفاده شده‌اند را به وسیله این عناوین به آن‌ها معرفی کنید. آن‌ها را با روحیه رقابت‌طلبی آشنا کنید و ریسک زده شدن آن‌ها به دلیل زمان طولانی بازی یا پیچیده بودن قوانین را هم به حداقل برسانید.
بازی‌های کلاسیکی مانند لاو لتر (Love Letter) می‌تواند خیلی سریع چرخ‌دنده‌های ذهن افراد به حرکت درآورد و هیچ دستی از بازی بیشتر از 3 یا 4 دقیقه طول نخواهد کشید و این عنوان می‌تواند یک انتخاب عالی برای شما به شمار رود. سری فلاکس (Fluxx) هم یک انتخاب بسیار مناسب دیگری است که به دلیل عوض شدن قوانین و شرط برد در طول هر راند، می‌تواند بسیار جذاب و هیجان‌انگیز به نظر برسد. البته باید مراقب باشید که داخل لوپی که بازی هیچ‌گاه تمام نخواهد شد، نیفتید.
در حقیقت همیشه باید المان سرعت را در هر بازی‌ای در نظر داشته باشید. یک بازی خسته کننده به همراه تحمل گذر زمان برای به پایان رسیدن، می‌تواند ترکیب کشنده‌ای را ایجاد کند. این موضوع در بازی‌هایی که داون تایم (زمانی که هر نفر در نوبتش برای بازی کردن به خودش اختصاص می‌دهد) و تعامل بازیکنان پایین است، به اوج خودش می‌رسد.
ادامه این مقاله را در مطلبب بعدی مطالعه کنید.
دیدگاه شما